550: Bocholt, Zaterdag 17 juni 2023, 11,7 km. (10.819,176 km.)

“Wandelen ondanks een aangekondigde temperatuur van meer dan 30°, we zouden het in de loop van de dag ervaren. We kozen dan ook voor een natuurwandeling, met start en aankomst ter hoogte van de Smeetshofweg 1 te Bocholt. Na de verplaatsing vooraf via Cambio, konden we na aankomst het voertuig kwijt op de parking ter hoogte van de Smeetshoeve. We hadden aanvankelijk gepland om ter plaatse een combinatie te wandelen van de gele en oranje route, zijnde 12,80 km, doch bleek dat omwille van werken de gele route was afgesloten. We hadden dus vooralsnog geen idee hoe het parcours verder zou verlopen. Op het informatiebord ter plaatse bemerkten we de aangegeven oranje route van 10,5 km. Na een hapje ter plaatse en een dosis zonnemelk, konden we omstreeks 11:10 uur onder een loodzware zon van start gaan. Net voorbij de parking gingen we rechtsaf onder een wandelpoort het nabije bos in. Een kronkelend bospad leidde ons doorheen dit stukje natuur, waarbij we reeds werden geplaagd door de muggen. Eenmaal doorheen deze kleine zone, bereikten we de openbare weg, de Kakebeekstraat, net in een haakse bocht. We gingen echter dadelijk haaks linksaf op een brede grindweg tussen uitgestrekte grasvelden, gevolgd door een stukje bos op het einde van het pad. Toen we de rand van het bos bereikten, kwamen we uit op een smalle asfaltweg, de Napoleonsdijk, die we naar links volgden. We begaven ons wat verder in de eerste smalle asfaltweg rechts, een lijnrechte baan tussen de akkers. Op het einde bochtte de weg naar rechts en mondde uit op het kruispunt met de Stramproyerweg. Over slechts korte afstand ging het rechtsaf, om nadien de eerste grindweg links te kiezen.

Deze iets bredere weg leidde naar het verder gelegen natuurgebied De Luysen. We staken de Abeek over, om iets verder, net vóór de ingang van het natuurgebied, even te pauzeren op een zitbankje omstreeks 12:30 uur teneinde even de inwendige mens aan te sterken. Na deze aangename onderbreking, ging het via een wandelpoort het eigenlijke natuurgebied in. Een kronkelend paadje tussen het hoog opgeschoten riet, liet ons wandelen langs tal van waterpartijen links, behorende tot het natuurgebied De Luysen en de rechts gesitueerde Sint-Maartensheide. Eenmaal doorheen dit unieke natuurgebied, kwamen we terecht op een iets bredere grindweg, de Mariahofstraat. We kozen de weg naar links, om even later na een afslag naar links, terecht te komen in een bocht van de Mariahofstraat ter hoogte van de ernaast gelegen Abeek. We kozen het graspad langs links om gedurende geruime tijd het verloop van de beek te volgen. Aan de overzijde verkregen we uitzicht over het natuurgebied Stamprooierbroek. Nog altijd het verloop van de Abeek volgend, ging we langzaam via een wijde bocht naar links, om er te stappen op de grens tussen België en Nederland. Zowat op het einde van de Abeek gekomen, konden we even pauzeren op een zitbankje met uitzicht op het broek. Tevens vonden we er bezijden het pad een kunstwerk, voorstellend ‘Vluchten, Vrijheid, Vrede’. Na even te hebben genoten van een broodje en even de onderste ledematen te hebben laten rusten, draaiden we haaks rechtsaf, tot aan de Stramproyerweg, om daar rechts de Grensweg te kiezen, een smalle asfaltweg, welke ons de grens met Nederland liet overschrijden.

We begaven ons vervolgens in de eerste afslag links, een geasfalteerd fietspad, naast een brede grindweg. Beide paden verliepen tussen de omliggende graslanden en lieten ons een viertal haakse bochten nemen, waarna de wegen uitgaven op een kruispunt van onverharde wegen. Rechts bevond zich de Lochtstraat, waar zich enkele meters verder het natuurpark Vosseven bevond. We hadden op het kruispunt reeds een aanduiding gezien naar het Nieuw Vosseven. We weken even af van de geplande route, om er omstreeks 13:45 uur even in open lucht te genieten van een cola. Ondertussen hadden we zicht op een gedeelte van het Bungalows Bospark en teven het eigenlijke Vosseven, met in het midden een fontein. Na de dorst te hebben verdreven, keerden we op onze stappen terug en wandelden verder via de Stramproyergrensweg, om er nadien de eerste verharde weg links te kiezen. Doorheen een mooie schaduwrijke dreef, kwamen we terecht op de Pruiskesweg die we links indraaiden. Dit smalle wegje liet ons genieten van de schoonheid van het omliggende natuurreservaat Wijffelterbroek. Dit smalle asfaltwegje volgden we tot aan het kruispunt met de rechts gelegen Wijffelterbroekdijk, om er andermaal links te kiezen, een amper 1 m breed asfaltbaantje. In nagenoeg rechte lijn, met op het einde een haakse bocht naar rechts, mondde dit paadje uit op de nogal drukke Bocholterweg. We begaven ons linkaf en konden vrij vlug een graspad volgen tussen de weg en de ernaast gelegen waterloop Raam. Op die manier stapten we langs het verloop van deze waterloop, tot aan de grenspaal tussen Bocholt en Weert.

Daar verlieten we de weg en begaven ons linksaf via een vlonderpad opnieuw in het natuurreservaat Smeetshof. Doorheen een stukje bos, wat later gevolgd door een passage via graslanden, kregen we stilaan opnieuw de Smeetshoeve in zicht. Via een pad gemaaide graszone, mondde het gevolgde paadje uit op de eerder begane Smeetshofweg, alwaar we uiteraard rechtsaf bogen en zo opnieuw de parking aantroffen waar we ’s ochtends waren van start gegaan. Meteen het einde van een zonnige en aangename natuurwandeling. Tenslotte noteerden we ondanks de hitte van de voorbije uren toch een gewandelde afstand van 11,7 km, mede omwille van werkzaamheden onderweg en de niet toegankelijke gele route.”